jak wazne żeby się nie bać docenia ktoś, kto przez strach wiele stracił... jak ważne jest popełniać błędy doceni ktoś kto nigdy się na nich nie nauczył. Kiedy nie ma ryzyka brak jest wspomnień. Kiedy człowiek poddaje się lękowi, kiedy poddaje się troske przegrywa jedne z piękniejszych momentów. Chwile które nigdy nie wrócą. Chwile, która mogły być częścią naszej historii, a które się nigdy nią nie stały, przez strach... w obawie przed nie wiadomo czym boimy się żyć... Tak włąsnie jest w życiu które dotyczy mnie. wspomnień, których nigdy nie było i nie mogę ich odżałować... ech... czy było to nauczką? Jedyne co wiem, to to, ze nauczyłam się buntować... a przynajmniej się staram. Nie chcę znowu być stłamszona troską, nie chcę osaczenia, kloszu z opiekuńczości. Wymagania samodzielności bez możliwości się jej nauczenia... na to wszystko potrzeba czasu, a to jego stracenia najbardziej się boję.
a Ty...jesteś moim spełnionym marzeniem. :* nie zapominaj o tym.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz