inspirowane życiem

noce stały się krótsze, powoli stają się coraz bardziej nostalgiczne. Powoli wszystko wraca do normy. Wszystko w swoim tempie... Czasem mam wrazenie pędzącego i uciekającego czasu, ale na szczęscie to tylko chwilowe... Nie chcę znowu zyc bez siebie. Uciekać tez nie chce... Swiat jest za piękny, zeby się na niego zamykać czy obrazac...
przymykam oczy i czuję chłód wiosennych poranków, wiatr muska twarz a orzeźwiający zapach powietrza zapiera dech w piersiach ... promienie słońca nieśmiało zaglądające do pokoju... świergot ptaków czy szczekanie psów. wszystko to, kryje w sobie fascynującą naturalność...

Zamknij oczy i spójrz... czujesz?