żyć w zgodzie ze światem, oddawać siebie i jednocześnie znajdywać wszędzie dookoła. Tworzyć, inspirować przez każdy okruch życia. Czasem boli, czasem rzeczywistość staje się bardziej rzeczywista i wtedy najbardziej bolesna. I wiesz trzeba żyć trochę z głowa w chmurach, żeby nie dać się zwariować. Żeby nie dać się pozbawić siebie i swojej duszy. Żeby nie dać w sobie pogrzebać Magii.

rozejrzyj się wokół...czasem tak trudno otworzyć oczy na to, co nas otacza. A co jeśli to banał...?

człowiek budzi się rano, otwiera oczy. wszystko robi w pośpiechu. A po chwili... zatrzymuje się. I uświadamia sobie jak wielką cząstkę duszy wydarł mu los i jak wielką pozostawił pustkę. Czasem pozostaje tylko zakryć dłońmi twarz...